nowoczesna zbiorniki cieplej wody

Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody użytkowej (zasobnik c.w.u.) powinien zapewnić duży komfort korzystania z grubej wody. Nawet wtedy, jeżeli jest pobierana dodatkowo w niewiele miejscach. Dowiedz się, jak wybrać zasobnik c.w.u. oraz na co przyciągać uwagę przy jego zakupie.

Domy najczęściej ogrzewa się za pomocą kotłów. Zwykle dają one więc też do stworzenia gorącej wody. Po to, by użytkownik jednak mógł jej dysponować pod sukcesem a o właściwej temperaturze, potrzebny jest zasobnik. Dobre urządzenie powinno zapewnić:

– odpowiednią ilość czystej wody w walucie czasu (strumień). Liczba ta zależy od pierwsze również stylu jednocześnie używanych przyborów sanitarnych. Największy nakład wody w strukturze czasu ma miejsce podczas napełniania wanny;

– praktyczną oraz spokojną temperaturę wody. Szczególnie ważne istnieje obecne podczas kąpieli pod natryskiem, jednak a w innych sprawach, na dowód w okresie zmywania naczyń;

– niedługi czas czekania na letnią wodę – możliwe po podłączeniu cyrkulacji.

Czteroosobowa rodzina (taką uważa się za słabą w Polsce) zwykle pobiera ciepłą wodę minimum 12 razy dziennie. Jeśli za każdym razem oczekiwanie na wodę o odpowiedniej temperaturze potrwa zaledwie 30 sekund, w układu dzienie do kanalizacji przeleje się bezużytecznie około 50 litrów wody. W mocy roku będzie zatem więcej 18 tys. litrów wody, czyli zawartość 150 dużych wanien. Trzeba będzie za nią zapłacić podwójnie: raz za wodę, drugi – za ścieki. Nic więc dziwnego, że chcielibyśmy, aby woda była pomocna już po odkręceniu kranu.

Budowa zasobników

Zasobniki to zbiorniki stalowe albo ze pewni wysokiej w formacie walca o zawartości od kilku do nawet 500 litrów. Mogą być wiszące, będące lub skojarzone z kotłem. Zasobnik jest zaizolowany na ogół pianką poliuretanową lub styropianem w obiekcie ograniczenia strat ciepła, a wewnątrz emaliowany w kierunku zapewnienia przed korozją. Zmiany temperatury i ciśnienia powodują zmiany kształtu zbiornika. Wskutek rozszerzania się i kurczenia stali i emalii mogą powstawać niewidoczne gołym okiem mikropęknięcia emalii. Dlatego przyjmuje się dodatkowe zabezpieczenie przed korozją w budowie tak zwanej anody magnezowej.

Mieszkanie na zasobnik

Zasobnik cwu montuje się zwykle w pobliżu źródła ciepła (kotła). Trzeba przy tym doprowadzić jego masę. Podłoga, strop lub ściana (gdy istnieje na niej rozwiązany) musi wytrzymać jego obciążenie wraz z wodą.

Koszty podgrzewania ciepłej wody są średnio do 25% kosztów ogrzewania. Zastosowanie zasobnika do przygotowania ciepłej wody zwiększa wartości zaś jest i obarczone tak zwanymi stratami postojowymi. Urządzenie czeka nagrzane gotowe do działalności również mimo bardzo przyjaznej izolacji oddaje ciepło do grona. W zamian jednak, nie musimy liczyć aż gorąca woda pojawi się w kranie i inwestujemy na jej wykorzystaniu.

Z możliwymi opłatami należy się mieć również w kontaktu z użyciem cyrkulacji. To ponad straty ciepła na stałe utrzymywanie ciepłej wody w rurach (krążenie wody między punktem poboru a zasobnikiem). Poleca się stosowanie pomp cyrkulacyjnych sterowanych zegarem oraz hamowanie ich w razie większych luk w stosowaniu z grubej wody.

Przydatne są także pompy cyrkulacyjne uruchamiane na życzenie użytkownika. Za pomocą przełącznika umieszczonego w łazience, pompę mieści się na model na pięć minut przed kąpielą.

Większość producentów urządzeń grzewczych oferuje regulatory umożliwiające czasowe sterowanie zasobnikiem również pompą cyrkulacyjną w punkcie ograniczenia strat ciepła.

Zasobniki zwykle dają wielu większy komfort użytkowania z ciepłej wody niż urządzenia przepływowe. Koszty eksploatacji kotła o niższej mocy (dobranego na potrzeby centralnego ogrzewania) kompensują większe wydatki, które trzeba ponieść przy zakupie.

Eksploatacja zasobnika c.w.u.

Ze względu na intensywne odkładanie się kamienia kotłowego po przekroczeniu temperatury 54°C, poleca się ustawianie temperatury wody w zasobniku wobec tej cenie. Jednakże w przeciwieństwie do urządzeń podgrzewających wodę przepływowo, zasobniki są bardziej trwałe na gromadzący się kamień. Nie kieruje on ponad znacząco na ich parametry techniczne.

Układ komponujący się z zasobnika oraz instalacji czystej wody i cyrkulacji sprzyja rozwojowi bakterii. Zwykle w ciągu dłuższych przerw w stosowaniu z ciepłej wody. Dlatego konieczna istnieje rzeczywiście zwana dezynfekcja termiczna. Polega ona na krótkim podgrzewaniu wody w zasobniku do temperatury większej niż 70°C przez co chwila godzinę. W owym czasie pompa cyrkulacyjna musi być zawarta. Spośród tegoż jedynego początku chwali się również stosowanie przepływowych naczyń kompensacyjnych.

Serwisowanie zasobników cwu polega na corocznym sprawdzeniu anody magnezowej także jej ewentualnej wymianie. Anodę należy bezwzględnie wymienić po upływie 18 miesięcy. Zależnie od wartości wody również sile użytkowania zasobnika potrafi się okazać, że po kilku latach z zasobnika trzeba usunąć kamień.

Parametry zasobników

Najważniejsze parametry zasobnikowych podgrzewaczy wody to:

– pojemność – z kilku do nawet 500 litrów;

– temperatura wody – od 40 do 70°C;

– czas nagrzewania – z kilku chwili do godziny;

– wydatek dziesięciominutowy– im istnieje ważniejszy, tymże dużo komfortowo bierze się z ciepłej wody;

– wydatek trwały – ilość czystej wody o stałej temperaturze w dłuższym okresie;

– czas dogrzewania przy stałej temperaturze i ciągłym poborze wody. Im szybszy, tym łatwo zasobnik podgrzeje wodę;

– moc – dopasowaną do zapotrzebowania na pozytywną wodę;

– straty postojowe – w tak zaizolowanym zasobniku nie przekraczają 2 kWh na 24 godziny (około 83 W na godzinę). Mówi to spadkowi temperatury w zasobniku o prawie dużo 8°C. https://sklepinstalacyjny24.pl/

Zasobniki skojarzone z kotłem

Zasobniki zintegrowane z kotłami dwufunkcyjnymi umożliwiają otrzymanie stabilnego – w dobrym poziomie – strumienia oraz odpornej temperatury czystej wody, co zawsze jest trudne, gdy uzyskuje się razem z dużo niż samego punktu poboru zasilanego z kotła dwufunkcyjnego przepływowego. Polecane są tam, gdzie nie jest zajęcia na szeroki zasobnik współpracujący z kotłem jednofunkcyjnym. Do zasobników skojarzonych z kotłami dwufunkcyjnymi zwyczajnie nie można podłączyć cyrkulacji albo nie stanowi ona zalecana ze względu na zarastanie kamieniem kotłowym wymiennika płytowego.

Zasobniki z wężownicą

Najprostszy sposób zapewnienia wystarczającej ilości ciepłej wody liczy na połączeniu kotła jednofunkcyjnego z zasobnikiem. Jednym z potencjalnych wyborów jest zasobnik z wężownicą, zwany też tradycyjnym.

Zbiornik z izolacją jest umiejscowiony w obudowie w układzie walca lub prostopadłościanu. Drinkiem z najistotniejszych aspektów zasobnika jest wężownica – zwinięta spiralnie rura, umieszczona w, w dolnej części zbiornika. Wężownica przekazuje ciepło dostarczone przez czynnik grzewczy (gorącą wodę z kotła) zawierającej go wodzie zmagazynowanej w zbiorniku. Większość podgrzewaczy pojemnościowych jest urządzona w króciec do podłączenia cyrkulacji, która gwarantuje użytkownikowi szybki dojazd do letniej wody.

Zasobnik warstwowy

Zasobniki warstwowe nie mają wężownicy, są jedynie pojemnikami na gorącą wodę. Ich zbiorniki są emaliowane również urządzone w anodę magnezową do obrony przed korozją. Często są zintegrowane w jakiejś obudowie z kotłami dwufunkcyjnymi. Do wierzchnich warstw zasobnika jest podawana woda o temperaturze 50-65°C z wymiennika płytowego kotła dwufunkcyjnego. Woda jest brana do celu również z wierzchnich warstw zasobnika.

Na placu proste są również zbiorniki z płaszczem wodnym. Posiadają one zazwyczaj znacznie większą powierzchnię wymiany dochodowa od zbiorników z wężownicą, dzięki czemu ich wydajność i istnieje cięższa.

Zasobnik warstwowy a zasobnik z wężownicą

Większa wydajność zasobnika warstwowego w zestawieniu z zasobnikiem z wężownicą (podgrzewacza pojemnościowego) o tej jedynej objętości pochodzi z zasady działania obu urządzeń. W kubku z zasobnikiem warstwowym woda jest podgrzewana przepływowo w wymienniku płytowym (takim jak w przepływowych podgrzewaczach wody), a zasobnik jest wyłącznie do jej magazynowania. W okresie poboru gorącej wody jej zapas w zasobniku jest uzupełniany praktycznie na bieżąco wodą o temperaturze 50-65oC. Nawet jeśli zasobnik byłby biały, od razu po uruchomieniu napełniany będzie trudną wodą z podgrzewacza przepływowego. Ale do pojemnika z wężownicą dostarczana jest woda zimna, która tylko w nim podgrzewana istnieje w pełnej masie.

Oczywiście podgrzanie przez źródło ciepła o tej samej mocy od razu na przykład 150 l zimnej wody musi iść dłużej niż podgrzanie niewielkiego jej strumienia płynącego cienką rurką. Dodatkowo sprawność wymiany pomocna w wężownicy jest zupełnie prostsza niż w wymienniku płytowym. A czas liczenia na letnią wodę z podgrzewacza pojemnościowego jest łatwo większy niż z zasobnika warstwowego, przy jakim niezwłocznie po upływie pięciu minut można wykąpać się pod prysznicem, bo ilość podgrzanej przez zasobnik warstwowy wody jest do tego odpowiednia.

W czym zasobnik warstwowy jest milszy od zasobnika z wężownicą?

Najważniejsze zalety zasobnika warstwowego w zderzeniu z zbiornikiem z wężownicą to:

– znacznie większa wydajność początkowa – w 100-litrowym zasobniku zaraz po pięciu minutach, czyli czterokrotnie łatwo niż w 150-litrowym zasobniku z wężownicą, wydobywa się wystarczającą ilość wody;

– większa wydajność zasobnika o niższej objętości, czyli również o mniejszych wymiarach;

– mniejsze straty postojowe.